Op 4 oktober 1947 werd Paul Alain August Leclerc geboren, alias Julien Clerc. Hij wordt 76 jaar. En we hebben hem ook gekroond tot onze ster van de week.
Heel de week hoor je overdag regelmatig een nummer van hem.
Tijdens zijn tijd op de middelbare school en universiteit leerde hij Maurice Vallet en Etienne Roda-Gil kennen, zijn twee belangrijkste songwriters, en begon liedjes te schrijven. Hij nam de artiestennaam Julien Clerc aan en ondertekende een contract met het label Pathé-Marconi. In mei 1968 bracht hij zijn eerste album uit. In 1969 trad Julien Clerc voor het eerst op in het Olympia als openingsact van een concert van Gilbert Bécaud.
Van mei 1969 tot februari 1970 speelde hij in de zeer succesvolle Parijse uitvoering van de musical 'Hair', waardoor zijn bekendheid in Frankrijk sterk toenam. Op 24-jarige leeftijd was Julien Clerc reeds een grote ster en had hij talloze hits. Hij vergaarde ook in Vlaanderen grote populariteit door hits als 'Si on chantait', 'Ce n'est rien', 'Elle voulait qu'on l'appelle Venise', 'This Melody' en 'Hélène'.
In de loop der jaren varieerde het repertoire van Julien Clerc van zijn eigen composities tot klassieke Franse liedjes als 'Comme hier' van Georges Brassens en 'L'hymne à l'amour' van Edith Piaf.
In mei 2007 nam Julien Clerc samen met Rob de Nijs een duet op voor diens album 'Chansons'. Het betrof een cover van Julien Clercs nummer 1-hit 'This melody', vertaald naar 'Eén melodie'. In 2008 kwam het album 'Où s'en vont les avions?' uit. In 2019 vierde Julien Clerc zijn 50-jarig jubileum als artiest. In dat jaar verscheen het duettenalbum Duos, waarop Julien Clerc duetten zingt met o.a. Carla Bruni, Francis Cabrel en Calagero.
Bron: Wikipedia
Comentários